Watertoren in IJsland
In opdracht van de gemeente Reykjanesbaer, Keflavik, IJsland.
De legende van UPPSPRETTA
Er was eens een kleine papegaaiduiker. Zijn naam was Uppspretta, en die naam had hij gekregen omdat hij altijd barstte van energie. Hij woonde met zijn ouders in een mooi schoon nest vlak bij Keflavik, een plaatsje in IJsland. Hij was erg nieuwsgierig, wilde graag de wereld ontdekken en hij wilde vooral meer te weten komen over zijn achtergrond en IJsland.
De kleine papegaaiduiker studeerde heel hard, las stapels boeken en kwam te weten dat het eiland waarop hij woonde zo’n 20 miljoen jaar geleden was ontstaan als gevolg van het uitbarsten van vulkanen. Toen hij ging zoeken naar wie de eerste bewoners waren, kwam hij erachter dat een Noors stamhoofd zich als eerste had gevestigd op IJsland.
Nederland
Op dat moment wist Uppspretta zeker dat hij naar Noorwegen moest gaan om zijn geliefde te zoeken. Zijn ouders hadden hem verteld dat hij nooit boven land mocht vliegen, omdat hij anders uit de lucht zou vallen. Maar de kleine papegaaiduiker was erg nieuwsgierig en koppig en toen hij oud genoeg was om het nest te verlaten, vloog hij ver weg, over water en uiteindelijk boven land, waar hij neerstortte. Hij keek om zich heen en zag vreemde bouwsels, bij ons bekend als windmolens. Uppspretta was niet in Noorwegen geland, maar in Nederland.
Toen hij daar een poosje had gelegen werd hij gevonden en opgepakt door een man, maar hij wist helemaal niet hoe een man er uit zou zien. Wel hadden zijn ouders hem eens verteld over mensen, dat dit wezens waren die niet konden vliegen en zingen zoals vogels doen. Om dit te compenseren maakten zij vreemde dingen, zoals vliegtuigen en muziekinstrumenten. De kleine papegaaiduiker viel in slaap en droomde over mensen die muziek maakten en met hem terug zouden vliegen naar zijn thuisland. De mensen in zijn droom zagen eruit als gigantische violen, trompetplanten en andere vreemde instrumenten.
Midden in zijn droom doemde er een groot schip op, dat de kleine vogel terug bracht naar de zee. De instrumenten voerden Uppspretta mee in de lucht en lanceerden hem boven het water, waar zijn lichaam zich omvormde tot een vliegtuig. Geisers en vulkanen stuwden hem omhoog, hoog in de lucht. Een koor van instrument-mensen zong voluit om hem aan te moedigen. Iedereen kon de muziek horen en alles was omringd met de meest fantastische kleuren. Zowel de natuur als de mensen droegen de kleine papegaaiduiker terug naar Keflavik.
Koning van de Papegaaiduikers
Hij opent zijn ogen en ziet dat hij echt onderweg is naar IJsland. In een vliegtuig met prachtige muziek: er zijn muzikanten aan boord. Hij is blij, maar ook teleurgesteld, want hij wilde juist naar Noorwegen om zij geliefde te zoeken. Eenmaal thuis krijgt zijn leven een nieuwe betekenis. In het voorjaar komt er een mooie papegaaiduiker aanvliegen uit Noorwegen. Uppspretta trouwt met haar en wordt de leider van alle papegaaiduikers op IJsland. En nog steeds wordt er op het eiland muziek gespeeld ter ere van hem.
Meer info over dit prachtige project op UPPSPRETTA